دسته بندی | اقتصاد |
بازدید ها | 301 |
فرمت فایل | doc |
حجم فایل | 28 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 30 |
*مقاله ارائه روشی برای اولویتبندی صنایع ایران بر مبنای قابلیت بازارسازی بینالمللی و تجارت الکترونیکی *
موفقیت در راهبرد جهش صادراتی مستلزم شناسایی تحولات جهشی نظیر تجارت الکترونیکی در عرصه تجارت بینالملل است. توسعه تجارت الکترونیکی مستلزم سرمایهگذاری در توسعه زیرساختهای مربوط به آن، در کشور است، لذا تعیین اولویتهای سرمایهگذاری در این راستا از اهمیت فوقالعادهای برخوردار است. مقاله حاضر با هدف تسهیل امر توسعه تجارت الکترونیکی و به منظور اولویتبندی زمینههای سرمایهگذاری، اقدام به تبیین مدلی نموده است که در آن صنایع مختلف از نظر قابلیت بازارسازی بینالمللی در تجارت الکترونیکی، اولویتبندی میشوند. از جمله نتایج حاصل از تحقیق حاضر، اولویتبندی صنایع با ISIC چهار رقمی و دو رقمی میباشد. تعیین راهبردهایی که بتوان با استفاده از آن، زمینه موفقیت صنایع در بازارسازی بینالمللی در تجارت الکترونیکی را افزایش داد، از دیگر نتایج ارائه شده در این مقاله، میباشد.
شرایط حاکم بر محیط تجارت بینالملل و موقعیت کشور ایران در این محیط، نمایانگر لزوم حرکتی سریع و شتابان در جهت جهش صادراتی است ]5[. دستیابی به جهش صادراتی، مستلزم شناخت تغییرات و پیشرفتهای جهشی در عرصه تجارت بینالملل است. در این راستا، تجارت الکترونیکی یا کسب وکار الکترونیکی بین سازمانها[1]، و یا بین سازمان و فرد[2]، چه در سطح ملی و چه در سطح بینالمللی ]6[، از تحولات و پیشرفتهای انقلابی است که باید مدنظر قرار گیرد. تسهیل تجاری و دیگر مزایای رقابتی حاصل از بهرهبرداری از این پدیده جدید – که عملاً برخی از کشورها را در شرایطی رقابتی به پیشبرده است – نمایانگر لزوم سرمایهگذاری قابل توجه در تأمین زیرساختها و بسترهای مناسب برای توسعه تجارت الکترونیکی است.
با توجه به محدودیت منابع مالی و سرمایهای حاکم برافتصاد کشور، برنامهریزی صحیح جهت هر چه کاراتر کردن سرمایهگذاریهای مذکور، از جمله مهمترین اقداماتی است که باید توسط مسئولین اقتصادی کشور صورت پذیرد. لذا، ارزیابی قابلیت بازدهی این نوع سرمایهگذاریها، اقدامی مؤثر در بودجهبندی سرمایهای به منظور طراحی زیرساختهای تجارت الکترونیکی به حساب میآید.
سرمایهگذاری در توسعه زیربنای تجارت الکترونیکی برای صنایعی که مزیت نسبی آنها برای کشور تأمین نشده است، بازده لازم را به همراه نخواهد داشت. از طرفی توسعه زیرساختهای لازم برای صادرات الکترونیکی محصولات صنایعی که توسعه بازا ر و بازارسازی برای آنها در قالب تجارت الکترونیکی ضعیف باشد، بازده مناسب برای سرمایهگذاری را به دنبال نمیآورد.
[1]. Business to Business (B to B)
[2]. Business to Customer (B to C)
دسته بندی | کامپیوتر و IT |
بازدید ها | 111 |
فرمت فایل | doc |
حجم فایل | 502 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 83 |
چکیده
خطوط تولید نرم افزار سازه های مهندسی هستند برای تولید نرم افزار با استفاده از مجموعه ای از دارائی های نرم افزاری . دارائی نرم افزاری، سیستم یا زیر سیستمی نرم افزاری است که به خوبی معماری و تولید شده تا در یک خط تولید مناسب بتوان به راحتی تعدادی از آنها را با هم یکپارچه کرد. امروزه خط تولید نرم افزار، به عنوان یکی از رویکردهای مهم در توسعه مقرون به صرفه نرم افزار که تاکید آن بر قابلیت استفاده مجدد قرار دارد، توجه همگان را در صنعت نرم افزار به خود جلب نموده است. باتوجه به گسترش وسیع این رویکرد در محصولاتی همچون گوشیهای همراه و نرم افزارهای تعبیه شده، ویژگیهای کیفی چون قابلیت اطمینان و دردسترس بودن از مهمترین ویژگیهای کیفی این محصولات تلقی میشوند.
خط تولید نرم افزار رهیافتی است که برای توسعه نرم افزارهای هم خانواده مورد استفاده قرار می گیرد.روشهای موجود در ارزیابی قابلیت اطمینان معماری، برآورده کننده نیازهای یک روش مطلوب برای ارزیابی قابلیت اطمینان معماری خط تولید نیستند زیرا اصل توسعه این روشها بر مبنای تک محصول بوده است.
کلمات کلیدی:
معماری نرم افزار، خط تولید نرم افزار، قابلیت اطمینان، سناریو کیفی، مجموعه تغییر
فهرست اشکال
فهرست جداول